Het myxomatose virus behoort tot de pokkenvirussen. Oorspronkelijk kwam het alleen voor bij het Braziliaans konijn (sylvilagus brasiliensis) waar het alleen een milde ziekte veroorzaakte. Vanaf 1950 is het virus met opzet geïntroduceerd in Australië om de enorme konijnenplaag die daar heerste te bestrijden. Het virus verspreidde zich snel naar Europa waar het ook de wilde en tamme konijnenpopulaties doodde.
Myxomatose komt niet voor bij hazen, hazen zijn resistent tegen deze ziekte.
Verspreiding
De ziekte kent tweemaal per jaar pieken: in de zomermaanden. Myxomatose wordt verspreid door onder andere muggen en vlooien. De oorspronkelijke vorm van myxomatose gaf een sterfte van meer dan 90% en het ziektebeeld was goed te herkennen. Het begon met vlekken in de oren die zich ontwikkelden tot tumoren op de kop en rond de geslachtsorganen.
Ziekteverloop
De laatste jaren heeft de ziekte een ander karakter aangenomen, veel minder typisch en minder dodelijk. Omdat het ook minder herkenbaar is wordt vaak te laat ingegrepen. De eerste week vertonen de aangetaste konijnen alle tekenen van “snot”, een pasteurella besmetting. Het begint met roodomrande, maar niet-tranende ogen. Daarna begint het konijn te niezen waardoor de eigenaar vreest voor snot. Pas de tweede week beginnen de myxomatosetumoren zich te ontwikkelen.
Bestrijding
Myxomatose is te voorkomen door je konijn jaarlijks te laten inenten.