De aasgier is de kleinste van de soorten gieren, bij velen een wel bekende vogelsoort. Deze vogelsoort staat erom bekend dode dieren te eten, maar de aasgier is wat anders. In dit artikel meer over deze relatief kleine gier.
- Latijnse benaming: Neophron percnopterus
- Leefomgeving: Zuid-Europa, Afrika en Zuid-Azië
- Status: bedreigd (afnemend)
- Gewicht: 2,1 kg
- Lengte: 58 – 70 cm
Bijzonder vlieggedrag
Warme lucht stijgt op. Deze stijgende warme lucht wordt ook wel “thermiek” genoemd. In het wild maken gieren gebruik van deze thermiek om te vliegen. Vliegen kost door gebruik te maken van deze luchtstromen veel minder energie. Ze kunnen zo urenlang in de lucht blijven op zoek naar aas.
Uiterlijk
Aasgieren worden gemiddeld zo’n 65 centimeter lang en hebben een spanwijdte van maximaal 170 centimeter. Hiermee zijn ze de kleinste soort gieren. Jonge aasgieren hebben een donkerbruin verenkleed en een grijze/vlezige kop, na ongeveer vijf jaar hebben ze witte het verenkleed kleed met hun typerende gele washuid. De maximale leeftijd van een Aasgier in gevangenschap is ongeveer 35 jaar.
Dieet
Vanwege de enorme voedselconcurrentie met de grote gieren hebben aasgieren zich gespecialiseerd in het eten van eieren. De schaal van hun favoriete ei, die van de struisvogel, is erg hard. Ze hebben daarom geleerd gereedschap te gebruiken: met behulp van een steen breken ze de schaal van het ei.