Nova Scotia duck tolling retriever (Tolling retriever)

Nova Scotia Duck Tolling Retriever (Tolling Retriever)

De Tolling Retriever is een jachthondenras dat is gefokt voor het apporteren van wilde eenden. Tegenwoordig is het ook een heel populair hondenras als huisdier. Niet zo gek, het zijn intelligente, energieke honden die sterk naar hun baas toe trekken en heel gezellig zijn. Lees in dit artikel alles over dit hondenras!


Spring naar: Algemeen | Geschiedenis | Uiterlijk | Karakter | Verzorging | Gezondheid


De Tolling Retriever is een jachthondenras dat is gefokt voor het apporteren van wilde eenden. Het is een kleine tot middelgrote hond met een langharige, dikke vacht die meestal rood/bruin of oranje van kleur is. De belangrijkste kenmerken van dit hondenras zijn de lange, pluizige staart, hun lange, wapperende oren en hun atletische lichaam en energieke karakter. Een van de kenmerkendste eigenschappen van de Tolling Retriever is hun unieke vermogen om te “tollen”: ze bewegen zich op een bepaalde manier tijdens de jacht die het wild aantrekt en opzweept. Dit is een unieke jachteigenschap die alleen bij tolling retrievers terug te vinden is.

Geschiedenis

De Nova Scotia Duck Tolling Retriever, ook wel bekend als toller of tolling retriever, is een hondenras dat oorspronkelijk werd gefokt in Nova Scotia, Canada. Het ras is vernoemd naar de provincie Nova Scotia en de jachtpraktijk die bekendstaat als “tolling”, wat betekent dat de hond op een beweeglijke manier beweegt om eenden te lokken.

De Nova Scotia Duck Tolling Retriever werd gefokt om te helpen bij de jacht op eenden en andere wilde vogels in het water. Het ras is ontstaan door het kruisen van verschillende rassen, waaronder de Golden Retriever, de Cocker Spaniel en de Irish Setter.

Het ras werd voor het eerst officieel erkend als ras door de Canadian Kennel Club in 1945 en is nu erkend door andere kennelclubs over de hele wereld, waaronder de American Kennel Club en de Fédération Cynologique Internationale.

Tegenwoordig worden Tolling Retrievers gebruikt als gezelschapshonden en als werkhonden, en ze zijn ook bekend om hun vaardigheid als jachthonden. Ze zijn actief, intelligent en leergierig, en ze hechten zich sterk aan hun eigenaar.

Uiterlijk

Hier zijn enkele belangrijke kenmerken van de Tolling Retriever:

  • Afmetingen: Tollers zijn medium tot grote honden, met een schofthoogte van gemiddeld 48-58 cm en een gewicht van 15-30 kg.
  • Vacht: De vacht van een Tolling Retriever is medium tot lang, dicht en glanzend. De vachtkleur kan rood, oranje of crèmekleurig zijn. De vacht heeft meestal een dikke, beschermende ondervacht.
  • Ogen: Tolling Retrievers hebben middelgrote, ronde ogen die intelligent en uitdagend staan. De oogkleur is meestal bruin of blauw.
  • Oren: de oren zijn lang en hangen dicht langs de kop van het dier.
  • Staart: de staart is gemiddeld van lengte, dik en kan omlaag of naar links of rechts wijzen.
  • Levensverwachting: gemiddeld wordt een toller zo’n 12-14 jaar oud.

Vacht

De vacht van een Nova Scotia Duck Tolling Retriever is medium tot lang, dicht en glanzend. De vachtkleur kan rood, oranje of crèmekleurig zijn. De vacht heeft meestal een dikke, beschermende ondervacht.

De vacht dient regelmatig verzorgd te worden om glanzend en gezond te blijven. Het is belangrijk om de vacht regelmatig te borstelen om klitten te verwijderen en om de vacht glanzend te houden. Het is ook aan te raden om de vacht af en toe te trimmen of te wassen om vuil en losse haren te verwijderen.

Het is belangrijk om de vacht van je Nova Scotia Duck Tolling Retriever op een natuurlijke manier te verzorgen en om niet te veel te wassen, omdat dit de natuurlijke oliën in de vacht kan verwijderen en de vacht kan uitdrogen. Gebruik een milde shampoo en conditioner speciaal voor honden om de vacht te verzorgen en in optimale conditie te houden. Houd rekening met eventuele allergieën of huidproblemen die je hond kan hebben en overleg met een dierenarts als je twijfelt over de te gebruiken producten voor de verzorging van de vacht van je hond.

Karakter

De Tolling Retriever is een actief, intelligent en leergierig hondenras. Ze zijn ook zeer aanhankelijk en hechten zich sterk aan hun eigenaar. Ze zijn geschikt als gezelschapshonden en als werkhonden en staan bekend om hun kwaliteiten als jachthonden.

Overige karaktereigenschappen van de Nova Scotia Duck Tolling Retriever:

  • Energiek: Nova Scotia Duck Tolling Retrievers hebben veel energie en hebben regelmatig beweging nodig om hun energie kwijt te kunnen. Kenmerkend voor dit ras zijn hun vaardigheden als jachthonden. Het is daarom belangrijk ervoor te zorgen dat ze genoeg uitgedaagd worden. Training vinden ze geweldig, leer ze dus gerust wat kunstjes en daag ze uit!
  • Vriendelijk: over het algemeen zijn tollers vriendelijke en sociale honden die graag met mensen en andere honden omgaan. Ze gaan goed met kinderen en dat maakt ze ideale huisdieren.
  • Alert en waakzaam: Nova Scotia Duck Tolling Retrievers zijn alert en hebben een sterk waakinstinct. Ze deinzen er niet voor terug hun baasje te waarschuwen als er iets niet in orde is.
  • Leergierig en intelligent: het zijn intelligente en leergierige dieren. Ze worden graag uitgedaagd en vinden het leuk getraind te worden. Begin hier al op jonge leeftijd mee en je hebt een goed luisterende hond.

Verzorging

De vacht van een toller vraagt af en toe wat verzorging. De lange haren dienen regelmatig geborsteld te worden om te voorkomen dat deze gaat klitten en hem in goede conditie te houden.

Daarnaast is het belangrijk af en toe aandacht te besteden aan de nagels en deze te knippen wanneer ze te lang worden. Verder let je op de algemene hygiëne: controleer regelmatig of de ogen en oren schoon zijn.

Verder is het een actief hondenras, besteed dus zeker voldoende tijd aan wandelingen, training en af en toe een spelletje. Ze worden graag uitgedaagd, lekker met de frisbee spelen kunnen ze zeker waarderen!

Verder zijn deze honden gevoeliger voor overgewicht, let dus zeker op het dieet dat je de hond voorschoteld. Kies voor een evenwichtig dieet dat is afgestemd op de leeftijd, grootte en het energieniveau van jouw hond. Zorg ervoor dat ze genoeg eiwitten, vetten en koolhydraten krijgen om het energieniveau op peil te houden.

Houd de gezondheid van je Nova Scotia Duck Tolling Retriever in de gaten door regelmatig naar de dierenarts te gaan voor check-ups en vaccinaties. Houd ook rekening met eventuele aandoeningen die specifiek zijn voor dit ras, zoals heupdysplasie.

Gezondheid

Om te zorgen dat je Nova Scotia Duck Tolling Retriever gezond is en blijft is het raadzaam de jaarlijkse vaccinaties en bezoekjes aan de dierenarts niet over te slaan. Verder zijn er een aantal aandachtspunten waar tollers wat gevoeliger voor zijn:

Erfelijke aandoeningen:

Zoals bij veel hondenrassen is de Nova Scotia Duck Tolling Retriever gevoelig voor bepaalde erfelijke aandoeningen. Specifieke aandoeningen die vaker voorkomen bij dit ras zijn heupdysplasie, elleboogdysplasie en oogproblemen.

Heupdysplasie: ze kunnen heupdysplasie hebben, wat een aandoening is waarbij de heupkop niet goed in de heupkom past. Dit kan leiden tot pijn en stijfheid en kan soms behandeling vereisen, zoals fysiotherapie of chirurgie. Lees meer over heupdysplasie

Oogproblemen: Nova Scotia Duck Tolling Retrievers kunnen ook oogproblemen hebben, zoals staar, retinale atrofie en glaucoom. Deze aandoeningen kunnen behandeld worden met medicijnen of chirurgie.

Gewicht:

Het is belangrijk om het gewicht van je Tolling Retriever in de gaten te houden om overgewicht te voorkomen. Het ras is hier gevoeliger voor dan gemiddeld. Overgewicht kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals hart- en vaatziekten en gewrichtsproblemen.

Dentale verzorging:

Zorg ervoor dat je de tanden van je hond regelmatig poetst om tandplak en tandvleesontsteking te voorkomen. Laat de tanden ook regelmatig controleren door de dierenarts om eventuele problemen voor te zijn.

Vaccinaties:

Houd de vaccinaties van je Tolling Retriever up-to-date om ze te beschermen tegen besmettelijke ziekten. De jaarlijkse vaccinatie en check-up zijn raadzaam en vergeet zeker geen afspraakje te maken met de dierenarts wanneer je hond meegaat op vakantie naar het buitenland of wanneer de hond naar een pension gaat gedurende je vakantie.